Ömer Kapikiran: “Ik wil dat iedereen een kans krijgt”
Ömer Kapikiran, supermarktmanager bij de Albert Heijn aan het Lorentzplein, is volgens eigen zeggen een product van de Schilderswijk. Op veertienjarige leeftijd begon hij als vakkenvuller bij de AH. Wat hij als kind allemaal zag op straat, motiveerde hem om verder te groeien in het supermarktwezen en een retailopleiding te doen. Van een introverte jongen groeide hij uit tot een sociale familieman met een groot hart voor de buurt. Thuis én op het werk.
“Bijna al onze werknemers, waaronder veel jongeren, komen uit Laak. In hen zie ik mezelf terug, die jongen met een bewogen achtergrond. Ik ken iedereen bij naam en vraag altijd hoe het écht met ze gaat. Als oudste van 4 broers voel ik me ook verantwoordelijk voor de jongeren op de werkvloer. Via praktijkschool het Esloo College bieden we iedereen die dat wil een stageplek. Laak kent veel nationaliteiten en dat zie je terug in onze supermarkt. Zo hebben we een Poolse werkneemster die onze Poolse klanten die de taal niet beheersen, extra goed bedient. En werken hier 2 zussen die gevlucht zijn voor oorlog en hier sociaal weer helemaal opbloeien door hun bijzondere band met de klanten.
Kindergympen
Toen ik in dit filiaal begon als manager miste ik de verbinding. Ik raakte in contact met het stadsdeel, dat vroeg of we mee wilden doen aan een pilot. Om de veiligheid in Laak te verbeteren, is het plan om op het plein voor de Albert Heijn voor een plek te zorgen van waaruit wijkagenten en handhavers toezicht kunnen houden en hulp kunnen bieden aan bewoners met allerlei vraagstukken.
Omdat Laak een wijk is met veel problemen hebben we in de winkel regelmatig te maken met diefstal, dronkenschap en agressie. Ons hele team is getraind in de-escalatie. We gaan hier niet de politieagent uithangen. Door rustig te blijven neem je de agressor mee in jouw emotie en dat werkt meestal goed.
Als grote speler in de wijk vind ik dat we een grote verantwoordelijk hebben op het gebied van veiligheid, betrokkenheid en werkgelegenheid. Er werken bij ons bijvoorbeeld 3 collega’s met afstand tot de arbeidsmarkt. Ik wil dat iedereen een kans krijgt. Het actieplan Laak inspireert mij om door te gaan met sociaal ondernemen en te onderzoeken waarin we nog meer kunnen bijdragen aan een betere wijk. We benaderen lokale stichtingen om donaties aan te doen. Van schoonmaakmiddelen tot restanten van kindergympen, ik ga actief op zoek naar de juiste bestemming ervoor.
Opbloeien
Mijn grote wens voor de toekomst van Laak is verbinding in de wijk. Met de komst van de vele arbeidsmigranten lijkt die verbondenheid af te brokkelen. Het parkeerprobleem, de overbewoning en het afval op straat maken het er niet beter op. Ik ben ervan overtuigd dat als mensen elkaar meer ontmoeten, zoals in het Vadercentrum of in een buurthuis, de wijk weer kan opbloeien. De grootste winst is daarin te behalen. Er komen hier wekelijks zo’n 26.000 klanten over de vloer.
We horen hun verhalen, de eenzaamheid, de problemen achter de voordeur. Ik kan je zeggen dat er echt een grote behoefte is aan een plek voor ontmoeting, en daar moet goed naar geluisterd worden. Deze wijk heeft veel meer potentie dan waar we nu staan en daar moeten we met elkaar aan werken.”
